Op de ochtend dat ik mijn ontslagbrief schreef, boende ik het aanrechtblad, zette ik Cornflakespakken evenwijdig in de voorraadkast en typte ik mijn eigen naam in op Google. Eens in de paar jaar doe ik dat. Gewoon, even zien hoe het met Ewout Schröder gaat. De Ewout Schröder uit het Noorden van het land dan, ik praat niet over mijzelf in de derde persoon. Mijn manager Wilco deed dat wel. Hij begon lastige gesprekken met: 'Wilco had een zware ochtend'. Ik heb gezworen zo nooit te worden.
Ewout woont in Jirnsum, een dorpje Friesland, bestrijdt ongedierte en zit me dwars op Google. Of je nu last hebt van een mol, een muis, een wesp of een vogel. Ewout helpt je snel, voordelig en effectief.
Natuurlijk heb ik geen enkel recht om boos te zijn dat er ergens in Jirnsum een naamgenoot door kelders kruipt op zoek naar steenmarters en hiervoor reclame maakt. Iedereen moet geld verdienen. Het is zijn hobby die mij in de weg zit: Ewout is fanatiek weidevogelbeschermer en vindt al jarenlang het eerste kievitsei. Een prestatie waarmee hij alle kranten haalt, bij burgemeesters op audiëntie komt, op de lokale televisie interviews geeft. Door dat verrekte kievitsei maakt hij het voor mij onmogelijk hoog in de hitlijstjes van zoekmachines te komen.
Ik heb lang geleden aan Google gevraagd mij een seintje te geven wanneer er een nieuw bericht over Ewout Schröder op het internet verschijnt. De laatste jaren namen de notificaties af en klom ik gestaag op de resultatenlijst tot ik op een ochtend las: "Jirnsumer vangt zeldzame witte (albino) mol bij Warten."
Toen ik met een trillende vinger klikte op de link zag ik mijn naamgenoot: trots, op het land van boer Sietsma, met een klein wit beestje in zijn hand. Ik kon wel janken. Mijn hele carrière geruïneerd door die mollenvanger uit Friesland. Deze alleskunner gaat vast Zeer Korte Verhalen schrijven over al zijn lollige momenten met ongedierte.
Laatst regende het de hele dag, toen de zon eindelijk doorkwam durfde ik mijn huis niet uit. Ik was als de dood per ongeluk het eerste kievitsei van Zeist te vinden, tijdens het strikken van mijn veters ofzo.
Voor ik het weet sta ik in de hal van het gemeentehuis en ontvang een oorkonde uit de handen van de Burgemeester van Zeist. De volgende dag kent de wereld nog maar één Ewout Schröder: die fantastische weidevogelbeschermer, bekroonde mollenjager, hilarisch blogschrijver op mol.com en auteur van succesvolle boeken als "handboek voor de vogelaar."
Daarom een primeur: voortaan onderteken ik deze stukjes met een pseudoniem.
Liefs, Arnon Grunberg