Potlood

Vinz keek bij het kopen van nieuwe kleding altijd naar de mogelijkheden om er een potlood in op te bergen: “Verhalen moet ik noteren.”

Zijn moeder naaide ongevraagd een vakje - met rits - in zijn pyjama. “Voor je dromen,” zei ze.

Sinds hij met een potloodje ter hoogte van zijn kunstheup sliep, bleven de verhalen weg.
Overdag, wanneer hij bij Zorgcentrum Barendrecht bezoekers naar het juiste parkeervak wees, dacht hij na over een wereld waarin hij bepaalde welk kind, welke moeder kreeg.